|
1. |
Przyblizyla sie Godzina i rozerwal sie ksiezyc.
|
|
2. |
Lecz ilekroc ujrza oni znak, odwracaja sie i mówia: "To ustawiczne czary!"
|
|
3. |
Zadali oni klam i poszli za swoimi namietnosciami. Lecz kazda rzecz jest ustanowiona.
|
|
4. |
Dotarly juz do nich, z pewnoscia, takie opowiesci, w których jest odstraszenie,
|
|
5. |
madrosc dalekosiezna; jednak na nic sie zdaja ostrzezenia.
|
|
6. |
Przeto odwróc sie od nich w Dniu, kiedy wezwie wzywajacy do rzeczy strasznej.
|
|
7. |
Oni wyjda z grobów z opuszczonymi spojrzeniami. Beda podobni do szaranczy rozsypanej,
|
|
8. |
spieszacy z wyciagnietymi szyjami ku wzywajacemu. Niewierni beda mówili: "To jest trudny dzien!"
|
|
9. |
Niegdys lud Noego zadal temu klam i za klamce uznali oni Naszego sluge. Powiedzieli: "Opetany!'~ - i on zostal odepchniety.
|
|
10. |
I zawolal on do swego Pana: "Oto jestem zwyciezony! Dopomóz mi wiec!"
|
|
11. |
Otworzylismy wiec bramy nieba z woda lejaca sie jak potok.
|
|
12. |
I uczynilismy, iz ziemia trysnela zródlami, tak iz spotkaly sie wody wedlug powzietego rozkazu.
|
|
13. |
I ponieslismy go na tym, co zostalo zrobione z desek i wlókien palmy.
|
|
14. |
I plynela ona przed Naszymi oczami, jako zaplata dla tego, który zostal odrzucony.
|
|
15. |
I pozostawilismy ja jako znak. Lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietal?
|
|
16. |
Jakaz byla Moja kara i Moje ostrzezenia!
|
|
17. |
I uczynilismy latwym Koran dla przypomnienia, lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietal?
|
|
18. |
Za klamstwo uznal to lud Ad. I jaka byla wtedy Moja kara i Moje ostrzezenia?!
|
|
19. |
Oto wyslalismy przeciw nim ryczacy wicher w tym dniu nieszczescia nieustannego.
|
|
20. |
Wyrywal on ludzi, jak gdyby byli pniami palm wyrwanych.
|
|
21. |
Jakaz byla Moja kara i Moje ostrzezenia!
|
|
22. |
I uczynilismy latwym Koran dla przypomnienia; lecz czy sie znajdzie ktos, kto bedzie pamietal?
|
|
23. |
Za klamstwo uznal lud Samud ostrzezenia.
|
|
24. |
Oni powiedzieli: "Czy mamy postepowac za smiertelnikiem, jednym z nas samych? Wówczas popadlibysmy w zabladzenie i szalenstwo!
|
|
25. |
Czy napomnienie zostalo dane jemu tylko sposród nas? Przeciwnie! On jest bezczelnym klamca!"
|
|
26. |
Oni dowiedza sie jutro, kto jest bezczelnym klamca!
|
|
27. |
Oto My posylamy im wielbladzice jako doswiadczenie dla nich. Obserwuj ich pilnie i badz cierpliwy!
|
|
28. |
I obwiesc im, ze woda ma byc podzielona miedzy nich: a wszyscy pic beda po kolei.
|
|
29. |
Wtedy wezwali swego towarzysza, a on zakrzatnal sie i przecial jej sciegna.
|
|
30. |
Jakaz byla Moja kara i Moje ostrzezenia!
|
|
31. |
Oto wyslalismy przeciw nim jeden krzyk, a oni stali sie jak zeschle witki budujacego ogrodzenie.
|
|
32. |
I uczynilismy latwym Koran dla przypomnienia. Lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietal?
|
|
33. |
Za klamstwo uznal lud Lota ostrzezenia.
|
|
34. |
Oto wyslalismy przeciw nim huragan niosacy kamienie; jedynie rodzine Lota uratowalismy o swicie,
|
|
35. |
jako dobrodziejstwo od Nas. W ten sposób wynagradzamy tych, którzy sa wdzieczni.
|
|
36. |
On ostrzegal ich przed Nasza srogoscia, lecz oni powatpiewali w te ostrzezenia.
|
|
37. |
Starali sie nawet odsunac od niego jego gosci, lecz My oslepilismy ich. Zakosztujcie wiec Mojej kary i Moich ostrzezen!
|
|
38. |
I wczesnie rankiem spadla na nich kara ustanowiona.
|
|
39. |
Zakosztujcie wiec Mojej kary i Moich ostrzezen!
|
|
40. |
My uczynilismy latwym Koran dla przypomnienia. Lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietal?
|
|
41. |
I przyszly tez ostrzezenia do rodu Faraona.
|
|
42. |
Oni za klamstwo uznali wszystkie Nasze znaki. Przeto pochwycilismy ich, tak jak to czyni potezny, wszechmocny.
|
|
43. |
Czy wasi niewierni sa lepsi niz tamci? Albo czy znajdziecie jakies usprawiedliwienie w pismach?
|
|
44. |
A moze oni powiedza: "My wszyscy zebrani bedziemy zwyciezcami!"
|
|
45. |
Niebawem to zbiorowisko bedzie rozbite i oni odwróca sie plecami.
|
|
46. |
Tak, ta Godzina jest ich wyznaczonym czasem, a bedzie ona straszna i gorzka.
|
|
47. |
Zaprawde, grzesznicy znajduja sie w zabladzeniu i oblakaniu.
|
|
48. |
W tym Dniu, kiedy beda wleczeni twarzami po ziemi do ognia: "Zakosztujcie dotkniecia ognia piekielnego!"*
|
|
49. |
Zaprawde, stworzylismy kazda rzecz wedlug pewnej miary.
|
|
50. |
Nasz rozkaz jest tylko jeden, jak mgnienie oka.
|
|
51. |
Zniszczylismy podobnych wam, lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietal?
|
|
52. |
Kazda rzecz, jaka oni uczynili, znajduje sie w pismach.
|
|
53. |
Wszystko - male i wielkie - jest zapisane.
|
|
54. |
Zaprawde, bogobojni beda przebywac wsród ogrodów i strumyków,
|
|
55. |
w siedzibie szczerej prawdy, w obecnosci Króla Wszechpoteznego! |
