1. |
O ty, okryty plaszczem!
|
2. |
Powstan i ostrzegaj!
|
3. |
I twego Pana wyslawiaj!
|
4. |
I twoje szaty oczyszczaj!
|
5. |
Od obrzydliwosci - uciekaj!
|
6. |
Nie obdarzaj, by otrzymac wiecej!
|
7. |
I dla twojego Pana badz cierpliwy!
|
8. |
A kiedy zadma w trabe,
|
9. |
tego Dnia dzien bedzie trudny;
|
10. |
dla niewiernych - nie bedzie on latwy.
|
11. |
Pozostaw Mnie samego z tym, którego stworzylem!
|
12. |
Ja dalem mu rozlegly majatek
|
13. |
i synów tu obecnych.
|
14. |
I wyrównalem dla niego wszystko,
|
15. |
a on pozada, abym mu dal wiecej.
|
16. |
Otóz nie! On okazal sie dla Naszych znaków oporny!
|
17. |
Ja naloze na niego nieustanne cierpienie.
|
18. |
Oto on - pomyslal i zdecydowal.
|
19. |
Przeto niech zginie, jak zdecydowal!
|
20. |
Jeszcze raz niech zginie, jak zdecydowal!
|
21. |
Potem on popatrzyl!
|
22. |
Potem zmarszczyl brwi i zasepil sie!
|
23. |
Potem odwrócil sie, wbil sie w pyche
|
24. |
i powiedzial: "To nic innego, jak tylko czary,
|
25. |
To nic innego, jak tylko slowo ludzi smiertelnych!"
|
26. |
Ja naraze go na palenie sie w ogniu-sakar.
|
27. |
A co ciebie pouczy, co to jest sakar?
|
28. |
On niczego nie zostawia i niczego nie oszczedza,
|
29. |
palacy na czarno skóre.
|
30. |
Nad nim czuwa dziewietnastu.
|
31. |
Uczynilismy strózami ognia tylko aniolów. Uczynilismy taka ich liczbe tylko po to, aby doswiadczyc tych, którzy nie uwierzyli; aby przekonali sie o prawdzie ci, którym zostala dana Ksiega; aby powiekszyla sie wiara tych, którzy uwierzyli; aby nie watpili ci, którzy otrzymali Ksiege, oraz wierni; aby powiedzieli ci, w których sercach tkwi choroba, oraz niewierni: "Jaki Bóg chcial dac przyklad przez to?" W ten sposób Bóg prowadzi w zabladzenie, kogo chce, i On prowadzi droga prosta, kogo chce. Nikt nie zna wojsk twego Pana, jak tylko On. To jest tylko przypomnienie dla ludzi.
|
32. |
Alez nie! Na ksiezyc!
|
33. |
I na noc, kiedy sie cofa!
|
34. |
I na zorze poranna, kiedy sie zjawia!
|
35. |
Zaprawde, on jest jednym z najwiekszych!
|
36. |
Jest ostrzezeniem dla ludzi,
|
37. |
dla tych sposród was, którzy chca sie posuwac naprzód lub którzy chca sie cofac.
|
38. |
Kazda dusza jest poreka na to, co sobie zyskala
|
39. |
- z wyjatkiem ludzi bedacych po prawicy.
|
40. |
Oni w Ogrodach beda sie nawzajem wypytywac
|
41. |
o grzeszników:
|
42. |
"Co doprowadzilo was do ognia-sakar?"
|
43. |
Powiedza oni: "Nie bylismy wsród modlacych sie;
|
44. |
nie dawalismy pozywienia ubogim;
|
45. |
pograzalismy sie w daremnej dyspucie wraz z pograzajacymi sie;
|
46. |
i uznalismy za klamstwo Dzien Sadu,
|
47. |
- az przyszla do nas pewnosc."
|
48. |
I nie pomoze im wstawiennictwo wstawiajacych sie.
|
49. |
Cóz im sie stalo, ze odwracaja sie od napomnienia,
|
50. |
jak gdyby byli wystraszonymi oslami,
|
51. |
które uciekaja przed lwem?
|
52. |
A przeciez kazdy z nich chce, aby mu dano karty rozpostarte.
|
53. |
Alez nie! Oni nie obawiaja sie zycia ostatecznego!
|
54. |
Alez nie! Zaprawde, to jest napomnienie!
|
55. |
przeto ten, kto zechce, przypomni to sobie!
|
56. |
Lecz oni przypomna sobie tylko, jesli zechce Bóg. On jest godny bojazni i On wlada przebaczeniemktóre sie przekazuje! |