|
1. |
Nun. Na pióro i na to, co oni zapisuja!
|
|
2. |
Ty nie jestes, z laski twego Pana, czlowiekiem opetanym!
|
|
3. |
Zaprawde, dla ciebie bedzie z pewnoscia nagroda nalezyta!
|
|
4. |
Zaprawde, ty jestes obdarzony wspanialym charakterem!
|
|
5. |
Zobaczysz niebawem, i oni zobacza,
|
|
6. |
który z was jest doswiadczony.
|
|
7. |
Zaprawde, twój Pan wie najlepiej, kto zbladzil z Jego drogi; i On zna najlepiej tych, którzy ida droga prosta.
|
|
8. |
Nie sluchaj wiec tych, którzy obwiniaja o klamstwo!
|
|
9. |
Oni by chcieli, zebys byl lagodny, to i oni byliby lagodni.
|
|
10. |
Nie sluchaj wiec: zadnego skorego do przysiegi, nedznego;
|
|
11. |
potwarcy, szerzacego kalumnie;
|
|
12. |
tego, który przeszkadza dobru; napastnika, grzesznika;
|
|
13. |
grubianina, i do tego intruza,
|
|
14. |
nawet gdy on posiada majatek i synów!
|
|
15. |
Kiedy mu sa recytowane Nasze znaki, on mówi: "To sa basnie dawnych przodków!"
|
|
16. |
My napietnujemy go na ryju!
|
|
17. |
Oto doswiadczylismy ich tak, jak doswiadczylismy wlascicieli ogrodu, kiedy przysiegali, iz z pewnoscia zbiora plony rano,
|
|
18. |
a nie uczynili zadnego zastrzezenia.
|
|
19. |
Wtedy nawiedzilo go nieszczescie od twego Pana, podczas gdy oni spali,
|
|
20. |
i rankiem byl on calkowicie sciety.
|
|
21. |
Oni zas wzywali sie wzajemnie rankiem:
|
|
22. |
"Chodzciez na wasze pole wczesnie, jesli sie zabieracie do scinania!"
|
|
23. |
I wyruszyli w droge, rozmawiajac cicho miedzy soba:
|
|
24. |
"Zeby zaden biedak nie wszedl tu dzis, wbrew waszej woli."
|
|
25. |
I poszli rankiem, zdecydowani co do celu wyznaczonego.
|
|
26. |
Kiedy wiec go zobaczyli, powiedzieli: "Doprawdy zbladzilismy!
|
|
27. |
Wcale nie zostalismy wszystkiego pozbawieni!"
|
|
28. |
Najbardziej umiarkowany z nich powiedzial: "Czyz wam nie mówilem? Dlaczego nie glosicie chwaly Boga?"
|
|
29. |
Powiedzieli: "Chwala niech bedzie naszemu Panu! Zaprawde, bylismy niesprawiedliwi!"
|
|
30. |
Wtedy oni zwrócili sie jeden do drugiego, ganiac sie wzajemnie.
|
|
31. |
Mówili: "Biada nam! Zaprawde, bylismy buntownikami!
|
|
32. |
Lecz, byc moze, nasz Pan da nam w zamian cos lepszego od niego. Zaprawde, my do naszego Pana kierujemy nasze pragnienia!"
|
|
33. |
Taka jest kara! Lecz kara zycia ostatecznego jest wieksza. O, gdybyscie wiedzieli!
|
|
34. |
Zaprawde, dla ludzi bogobojnych u Pana sa Ogrody Szczesliwosci!
|
|
35. |
Czyz My potraktujemy tych, którzy poddali sie calkowicie, tak jak grzeszników?
|
|
36. |
Cóz z wami? Jak sadzicie?
|
|
37. |
Czy nie macie Ksiegi, w której znajdujecie pouczenie?
|
|
38. |
Zaprawde, w niej jest dla was to, co z pewnoscia wybierzecie!
|
|
39. |
I czy nie macie Naszej przysiegi siegajacej az do Dnia Zmartwychwstania? Zaprawde, wasze bedzie to, co wy sami osadzicie!
|
|
40. |
Zapytaj ich, który z nich to zagwarantuje?!
|
|
41. |
Albo czy oni maja wspóltowarzyszy?* Wtedy niech przyprowadza swoich wspóltowarzyszy - jesli sa prawdomówni -
|
|
42. |
w Dniu, kiedy odslonia sie nogi i kiedy wezwani do oddania poklonów nie beda mogli tego uczynic;
|
|
43. |
beda mieli opuszczone spojrzenia i okryje ich ponizenie, poniewaz byli wzywani do oddania poklonów, kiedy jeszcze byli zdrowi i cali.
|
|
44. |
Pozostaw Mnie wiec z tymi, którzy za klamstwo uznali to opowiadanie! My poprowadzimy ich stopniowo tak, iz oni wcale nie beda wiedzieli.
|
|
45. |
I Ja dam im zwloke, lecz Mój podstep jest niezachwiany.
|
|
46. |
Czy ty ich zapytasz o wynagrodzenie, skoro sami sa obciazeni dlugiem?
|
|
47. |
Albo czy maja ukryta wiedze i czy ja zapisuja?
|
|
48. |
Czekaj wiec cierpliwie na rozstrzygniecie twego Pana i nie badz jak "czlowiek ryby", wtedy gdy krzyczal, kiedy byl udreczony.
|
|
49. |
Gdyby nie dosiegla go dobroc jego Pana, to zostalby wyrzucony na pustkowiu jako czlowiek wzgardzony.
|
|
50. |
Ale wybral go jego Pan i umiescil miedzy sprawiedliwymi.
|
|
51. |
Zaprawde, ci, którzy nie wierza, gotowi sa wywrócic cie swoimi spojrzeniami; kiedy slysza napomnienie, mówia: "Zaprawde, on jest opetany!"
|
|
52. |
Lecz to nie co innego, jak tylko przypomnienie dla swiatów! |
