1. |
Na wyrywajacych gwaltownie
|
2. |
Na biegnacych pospiesznie!
|
3. |
Na plynacych lekko i
|
4. |
Na wyprzedzajacych szybko!
|
5. |
I na zarzadzajacych sprawami!
|
6. |
Tego Dnia, kiedy zadrzy drzaca,
|
7. |
nastapi po tym drzeniu nastepne;
|
8. |
serca tego Dnia beda wzburzone,
|
9. |
spojrzenia beda pokorne.
|
10. |
Oni beda mówili: "Czyz my rzeczywiscie zostaniemy przywróceni do poprzedniego stanu?
|
11. |
Czyz... skoro bylismy koscmi zestalaonymi?"
|
12. |
Oni powiedza: "Bylby to wówczas powrót przynoszacy strate!"
|
13. |
I bedzie tylko jeden okrzyk przerazenia,
|
14. |
i naraz oni znajda sie na czuwajacej ziemi!
|
15. |
Czy doszlo do ciebie opowiadanie o Mojzeszu?
|
16. |
Oto wezwal go Pan w swietej dolinie Tuwa:
|
17. |
"Idz do Faraona - on sie zbuntowal -
|
18. |
i powiedz: "Czy ty jestes gotów sie oczyscic?
|
19. |
Wtedy ja poprowadze cie do twego Pana, a ty okazesz bojazn Boza."
|
20. |
I pokazal mu znak najwiekszy,
|
21. |
lecz on uznal to za klamstwo i zbuntowal sie.
|
22. |
Nastepnie odwrócil sie plecami, dzialajac pospiesznie.
|
23. |
I zebral lud, i obwiescil,
|
24. |
mówiac: "Ja jestem waszym panem najwyzszym!"
|
25. |
Wtedy Bóg dosiegnal go kara w zyciu ostatecznym i pierwszym.
|
26. |
Zaprawde, w tym jest przyklad pouczajacy dla tego, kto jest bogobojny.
|
27. |
Czy was trudniej bylo stworzyc, czy niebo, które On zbudowal?
|
28. |
Wzniósl On wysoko jego sklepienie i uksztaltowal je harmonijnie.
|
29. |
On zaciemnil jego noc i On wyprowadzil swiatlosc poranna.
|
30. |
Nastepnie rozpostarl ziemie.
|
31. |
Wyprowadzil z niej wode i pastwiska jej.
|
32. |
I On utwierdzil solidnie góry -
|
33. |
na pozytek wam i waszych trzód.
|
34. |
Lecz kiedy przyjdzie bardzo wielkie nieszczescie,
|
35. |
w tym Dniu przypomni sobie czlowiek, nad czym sie trudzil;
|
36. |
i pokazany bedzie ogien piekielny temu, kto potrafi widziec.
|
37. |
Wtedy, dla tego, kto sie zbuntowal
|
38. |
i wolal zycie tego swiata,
|
39. |
zaprawde, dla niego miejscem schronienia bedzie ogien piekielny.
|
40. |
Lecz dla tego, kto sie lekal stawienia sie przed swoim Panem i powstrzymywal dusze od namietnosci,
|
41. |
to, zaprawde, dla niego Ogród bedzie miejscem schronienia!
|
42. |
Beda cie pytac o Godzine: "Kiedyz nadejdzie?"
|
43. |
Jak mozesz wspominac o niej?
|
44. |
Do twojego Pana nalezy jej ostateczny termin.
|
45. |
Ty jestes tylko ostrzegajacym dla tego, kto sie obawia.
|
46. |
W Dniu, kiedy oni zobacza owa Godzine - to wyda im sie, jakby trwali tylko jeden wieczór lub jeden ranek. |