1. |
O Proroku! Kiedy odprawiacie swoje zony, to odprawiajcie je w wlasciwym dla nich terminie. Przestrzegajcie tego terminu i bójcie sie Boga, waszego Pana! Nie wypedzajcie ich z domów i niech wcale nie wychodza, chyba ze dopuscily sie jawnej bezecnosci. Takie sa granice Boga! A ten, kto przekracza granice Boga, ten czyni niesprawiedliwosc sobie samemu. Ty nie wiesz: Byc moze, Bóg spowoduje, ze zajdzie cos nowego.
|
2. |
A kiedy nadejdzie ich termin, to albo zatrzymajcie je w sposób godny, albo rozstancie sie z nimi w sposób godny. I wezwijcie swiadków, dwóch sprawiedliwych sposród was, i ustanówcie swiadectwo wobec Boga. Przez to napominany jest ten, kto wierzy w Boga i w Dzien Ostatni. A temu, kto sie boi Boga, On przygotuje jakies wyjscie;
|
3. |
i da mu zaopatrzenie stad, skad on sie nawet nie spodziewa. A temu, kto ufa Bogu, On sam wystarczy! Oto Bóg powoduje spelnienie swojego rozkazu! Bóg ustanowil miare dla kazdej rzeczy.
|
4. |
A te sposród waszych zon, które juz zwatpily w okres miesieczny - jesli macie watpliwosci - niech czekaja trzy miesiace; podobnie te, które jeszcze sie nie rozwinely. Kobiety brzemienne zas niech czekaja, az zloza swoje brzemie. Temu, kto sie boi Boga, On przyniesie ulatwienie.
|
5. |
Taki jest rozkaz Boga, który wam zeslal. A kto sie boi Boga, temu On odpusci zle uczynki i powiekszy jego nagrode.
|
6. |
Dajcie im mieszkanie, tam gdzie wy mieszkacie, stosownie do waszych srodków! Nie wyrzadzajcie im przykrosci i nie stawiajcie ich w trudnej sytuacji! A jesli sa brzemienne, to lózcie na ich utrzymanie, az zloza swoje brzemie! A jesli one karmia wasze dziecko, dawajcie im za to wynagrodzenie i porozumiewajcie sie ze soba godnie! A jesli napotykacie jakies.trudnosci, to niech karmi je inna!
|
7. |
Niech ten, który zyje w dostatku, wydaje wedlug swojego dostatku! Niech ten, któremu zostalo wymierzone, wydaje wedlug tego, co dal mu Bóg! Bóg nie obciaza zadnej duszy niczym innym, niz tym, co jej dal. Bóg da wam po przeciwnosciach ukojenie.
|
8. |
Ilez to miast zachowalo sie dumnie wobec rozkazu Boga i Jego poslanców! I My policzylismy sie z nimi rachunkiem surowym; ukaralismy je kara straszna.
|
9. |
I one zakosztowaly zlych skutków swego postepowania, a w ostatecznym wyniku poniesli strate.
|
10. |
przygotowal dla nich Bóg kare straszna. Bójcie sie wiec Boga, o wy, obdarzeni umyslem, którzy uwierzyliscie! Bóg zeslal wam napomnienie,
|
11. |
Poslanca, który recytuje wam jasne znaki Boga, aby wyprowadzic z ciemnosci do swiatla tych, którzy wierza, którzy pelnia dobre dziela. Kto wierzy w Boga i czyni dobro, tego On wprowadzi do Ogrodów, gdzie w dole plyna strumyki; oni beda tam przebywac niesmiertelni na zawsze. Bóg dal jemu piekny udzial.
|
12. |
To jest Bóg, który stworzyl siedem niebios i ziemi tylez. Jego rozkaz dociera do nich, abyscie wiedzieli, ze Bóg jest nad kazda rzecza wszechwladny i ze obejmuje kazda rzecz Swoja wiedza. |