|
1. |
Na gwaltownie rozpraszajace
|
|
2. |
i na niosace brzemie,
|
|
3. |
i na plynace z lekkoscia,
|
|
4. |
i na rozdzielajace rozkazy!
|
|
5. |
Zaprawde, to, co wam zostalo obiecane, jest prawdziwe!
|
|
6. |
Zaprawde, Sad z pewnoscia nadejdzie!
|
|
7. |
I na niebo posiadajace szlaki gwiezdne!
|
|
8. |
Zaprawde, róznicie sie w mowie!
|
|
9. |
Odwrócony zostal od tego ten, kto dal sie odwrócic.
|
|
10. |
Niech zgina klamcy,
|
|
11. |
którzy w swoim zamecie sa beztroscy!
|
|
12. |
Oni pytaja: "Kiedyz nadejdzie Dzien Sadu?"
|
|
13. |
W Dniu, kiedy oni beda wystawieni na ogien:
|
|
14. |
"Zakosztujcie waszego doswiadczenia! To jest to, co staraliscie sie przyspieszyc!"
|
|
15. |
Zaprawde, bogobojni beda przebywac wsród ogrodów i zródel,
|
|
16. |
przyjmujac to, co dal im Pan. Oni byli przedtem wsród czyniacych dobro.
|
|
17. |
Oni malo sypiali noca.
|
|
18. |
I o swicie prosili Boga o przebaczenie.
|
|
19. |
W ich majatku mieli odpowiedni udzial zebrak i nedzarz.
|
|
20. |
Na ziemi sa znaki dla tych, którzy sa przekonani o prawdzie.
|
|
21. |
I sa w waszych duszach. Czy wy nie widzicie?
|
|
22. |
W niebie jest wasze zaopatrzenie i to, co wam zostalo obiecane.
|
|
23. |
Na Pana nieba i ziemi! Zaprawde, to jest tak prawdziwe, jak to, ze mówicie.
|
|
24. |
Czy doszlo do ciebie opowiadanie o gosciach Abrahama, uszanowanych?
|
|
25. |
Kiedy oni weszli do niego i powiedzieli: "Pokój!", on odparl: "Pokój, nieznani ludzie!"
|
|
26. |
I poszedl do swojej rodziny, i przyniósl tlustego cielaka;
|
|
27. |
i podal im go, mówiac: "Czyz nie bedziecie jedli?"
|
|
28. |
I odczul przed nimi pewna obawe. Oni powiedzieli: "Nie obawiaj sie!" - i obwiescili mu radosna wiesc o madrym chlopcu.
|
|
29. |
Wtedy przyszla jego zona z krzykiem, bila sie po twarzy i mówila "Stara kobieta, bezplodna!"
|
|
30. |
I rzekli: "Tak powiedzial twój Pan. Zaprawde, On jest Madry, Wszechwiedzacy!"
|
|
31. |
Abraham powiedzial: "Jaka jest wasza sprawa, o wyslannicy?"
|
|
32. |
Odparli: "Zostalismy wyslani do ludu grzeszników,
|
|
33. |
aby rzucic na nich kamienie z gliny,
|
|
34. |
oznakowane u twego Pana dla ludzi wystepnych."
|
|
35. |
Przeto wyprowadzilismy tych sposród wiernych, którzy sie w tym miescie znajdowali.
|
|
36. |
Lecz znalezlismy tam tylko jeden dom takich, którzy sie poddali calkowicie.
|
|
37. |
I zostawilismy w tym miescie znak dla tych, którzy sie obawiaja kary bolesnej.
|
|
38. |
...i o Mojzeszu? Oto wyslalismy go do Faraona, dajac mu wladze jasna.
|
|
39. |
Lecz on odwrócil sie, pewny swojej potegi, i powiedzial: Czarownik albo opetany!" "
|
|
40. |
Wtedy pochwycilismy go wraz z jego wojskami i wrzucilismy ich w otchlan morza, bo byl on godny nagany.
|
|
41. |
... i o ludzie Ad?* oto poslalismy przeciw nim niszczycielski wiatr,
|
|
42. |
który wszystko, nad czym przeszedl, zamienil w pyl.
|
|
43. |
... i o ludzie Samud?* Oto powiedzielismy im: "Uzywajcie jeszcze przez pewien czas!"
|
|
44. |
Lecz oni byli dumni wobec rozkazu swego Pana i porazil ich piorun, kiedy mieli otwarte oczy.
|
|
45. |
I nie mogli ani wstac, ani uzyskac zadnej pomocy.
|
|
46. |
... a jeszcze wczesniej o Noem? Zaprawde, oni byli ludem wystepnym!
|
|
47. |
A niebo?! Zbudowalismy je solidnie - My przeciez tworzymy rozlegle przestrzenie!
|
|
48. |
A ziemia?! Rozpostarlismy ja. I jakze wspaniale wszystko porzadkujemy!
|
|
49. |
Z kazdej rzeczy stworzylismy pare. Moze sobie przypomnicie!
|
|
50. |
Przeto, uciekajcie sie do Boga! Zaprawde, ja jestem dla was, od Niego, jawnie ostrzegajacym!
|
|
51. |
I nie umieszczajcie razem z Bogiem zadnego innego boga! Zaprawde, ja jestem dla was od Niego jawnie ostrzegajacym!
|
|
52. |
Podobnie do kazdego poslanca przychodzacego do tych ludzi, którzy byli przed nimi, oni mówili: "Czarownik albo opetany!"
|
|
53. |
Czy oni to sobie kolejno przekazywali? Przeciwnie! To lud buntowniczy!
|
|
54. |
Odwróc sie wiec od nich, a nie bedziesz ganiony.
|
|
55. |
I napominaj! bo, zaprawde, napominanie przynosi korzysc wiernym!
|
|
56. |
I stworzylem dzinny i ludzi tylko po to, zeby Mnie czcili.
|
|
57. |
I nie chce od nich zadnego zaopatrzenia, i nie chce, aby Mnie zywili.
|
|
58. |
Zaprawde, Bóg jest Dawca Zaopatrzenia, Posiadajacym Sile, Niewzruszonym!
|
|
59. |
I, zaprawde, tym, którzy byli niesprawiedliwi - przypadnie pewien udzial, podobny do udzialu ich towarzyszy. Niech wiec oni nie próbuja sklaniac Mnie do pospiechu!
|
|
60. |
Biada tym, którzy nie uwierzyli, z powodu Dnia, który im zostal obiecany! |
