|
1. |
Fecre, |
|
2. |
O on geceye, |
|
3. |
Çifte ve teke, |
|
4. |
Akıp giden geceye yemin olsun ki:(Kıyamet gelecektir.) |
|
5. |
Nasıl, bunlarda aklı olan için yemin değeri vardır değil mi? |
|
6, 7, 8, 9, 10. |
Beldeler içinde benzeri yaratılmamış ve yüksek binalarla dolu İrem şehrinde oturan Âd milletine. |
|
11. |
Bütün bunlar, bulundukları ülkelerde azdıkça azdılar. |
|
12. |
Oralarda fesat ve bozgun çıkarıp, nizamı altüst ettiler. |
|
13. |
Bu yüzden senin Rabbin de onların üstüne azap kamçıları yağdırdı. |
|
14. |
Çünkü Rabbin hep gözetlemededir. |
|
15. |
Rabbi, insanı denemek için ona değer verip, nimetlere gark edince o: "Rabbim hakkım olan ikramı yaptı." der. |
|
16. |
Ama yine denemek için nasibini daraltınca O: "Rabbim beni zelil, perişan etti!" der. |
|
17. |
Hayır! (Siz Allah'tan hep ikramı devam ettirmesini istersiniz ama,) yetime değer vermezsiniz! |
|
18. |
Muhtaçları doyurmaya teşvik etmezsiniz. |
|
19. |
Mirasları helâl haram demeden ne gelse yersiniz. |
|
20. |
Mal mülk sevgisi ise bütün benliğinizi kaplamış! |
|
21. |
Hayır! Bu yaptıklarınız kesinlikle yanlış!Dünya sarsılıp parça parça döküldüğü zaman, |
|
22. |
Rabbinin emri gelip melekler de saf saf geldikleri zaman, |
|
23. |
Ve cehennemin getirildiği gün...İnsan işi anlar o gün!Ama anlamasının ne faydası var o gün! |
|
24. |
"Keşke sağlığımda bu hayatım için hazırlık yapsaydım!" der. |
|
25. |
İşte o gün O'nun ettiği azabı kimse edemez. |
|
26. |
O'nun vurduğu bağı kimse vuramaz. |
|
27, 28, 29, 30. |
Ey gönül huzuruna ermiş ruh!Sen Rabbinden razı, O senden razı olarak dön Rabbine!Sen de katıl has kullarımın içine, gir cennetime! |
