1. |
Ha. Mim.
|
2. |
Objawienie od Milosiernego, Litosciwego.
|
3. |
Ksiega, której znaki sa wyjasnione, jako Koran arabski, dla ludzi, którzy posiadaja wiedze
|
4. |
- zwiastun radosnej wiesci i ostrzezenie. Lecz wiekszosc z nich sie odwrócila; oni nie sluchaja.
|
5. |
Powiedzieli: "Nasze serca sa zasloniete, oddzielone od tego, do czego wzywasz; w naszych uszach jest gluchota, a miedzy nami i toba jest przegroda. Dzialaj wiec, i my dzialamy!"
|
6. |
Powiedz: "Ja jestem tylko smiertelnikiem, tak jak wy. Zostalo mi objawione, ze Bóg wasz jest Bogiem Jedynym. Idzcie wiec prosto ku Niemu i proscie Go o przebaczenie! I biada balwochwalcom,
|
7. |
którzy nie daja jalmuzny i którzy nie wierza w zycie ostateczne!
|
8. |
Zaprawde, tych, którzy wierza i którzy pelnia dobre dziela - czeka nagroda nieustanna!"
|
9. |
Powiedz: "Czy nie wierzycie w Tego, który stworzyl ziemie w ciagu dwóch dni, i wynajdujecie Jemu równych? To jest Pan swiatów!"
|
10. |
On umiescil na niej solidnie stojace, wznoszace sie nad nia, i poblogoslawil ja. Porozdzielal na niej srodki zywnosci w ciagu czterech dni, równo dla wszystkich proszacych.
|
11. |
Potem zwrócil sie ku niebu - ono bylo wtedy dymem - i powiedzial jemu i ziemi: "Przychodzcie dobrowolnie lub wbrew woli!" One powiedzialy: "Przychodzimy posluszne."
|
12. |
I On ustanowil siedem niebios, w dwa dni, i objawil kazdemu niebu jego zasady. I ozdobilismy niebo najblizsze lampami - takze dla ochrony. Takie jest ustanowienie Poteznego, Wszechwiedzacego!
|
13. |
A jesli oni sie odwróca, to powiedz: "Ostrzegam was przed piorunem podobnym do pioruna ludu Ad i Samud."
|
14. |
Kiedy przyszli do nich poslancy z jednej i z drugiej strony: "Nie czcijcie nikogo oprócz Boga!", oni powiedzieli: "Jesliby zechcial nasz Pan, to zeslalby aniolów; lecz my nie wierzymy w poslannictwo, z którym wy zostaliscie poslani."
|
15. |
A jesli chodzi o lud Ad, to oni bezprawnie wbili sie w dume na ziemi i powiedzieli: "Któz ma wiecej od nas sily?" Czyz oni nie widzieli, ze Bóg, który ich stworzyl, ma potezniejsza od nich moc? I oni odrzucali Nasze znaki.
|
16. |
Wyslalismy wiec przeciwko nim wiatr wyjacy w owe dni nieszczesne, azeby dac im zakosztowac kary hanbiacej w zyciu na tym swiecie. Ale, zaprawde, kara w zyciu ostatecznym jest bardziej hanbiaca; a oni nie beda wspomozeni!
|
17. |
A jesli chodzi o lud Samud, to prowadzilismy ich droga prosta, lecz oni woleli slepote zamiast drogi prostej. Dosiegnal ich wiec grom kary ponizajacej za to, co oni czynili.
|
18. |
A uratowalismy tych; którzy uwierzyli i byli bogobojni. `
|
19. |
W Dniu, kiedy wrogowie Boga stana przed ogniem, zostana podzieleni.
|
20. |
A kiedy przybliza sie do niego, ich sluch, spojrzenie i skóra beda swiadczyc przeciwko nim z powodu tego, co czynili.
|
21. |
I beda mówili swojej skórze: "Dlaczego swiadczysz przeciwko nam?" One powiedza: "Bóg dal nam mowe, albowiem dal mowe wszelkiej rzeczy; On was stworzyl po raz pierwszy i wy do Niego zostaniecie sprowadzeni."
|
22. |
I nie mogliscie sie ukryc, zeby Wasz sluch, spojrzenia i skóry nie swiadczyly przeciwko wam. Lecz sadziliscie, ze Bóg niewiele wie z tego, co czynicie.
|
23. |
Oto wasze mniemanie, które mieliscie o waszym Panu - ono was zgubilo. I znalezliscie sie miedzy tymi, którzy poniesli strate.
|
24. |
Jesli oni nawet okaza cierpliwosc, to i tak ogien bedzie ich miejscem schronienia; a jesli beda prosic o laske, to i tak nie znajda sie wsród tych, którzy doznaja laski.
|
25. |
I przydzielilismy im wspóltowarzyszy,* którzy im upiekszyli to, co jest przed nimi i co jest za nimi. I ziscilo sie na nich slowo o narodach, które juz dawno przeminely - sposród dzinnów i ludzi. Zaprawde, oni sie znajda wsród ponoszacych strate!
|
26. |
Powiedzieli ci, którzy nie uwierzyli: "Nie sluchajcie tego Koranu i mówcie o nim puste slowa! Byc moze, zwyciezycie!"
|
27. |
My na pewno damy zakosztowac tym, którzy nie wierza, kary strasznej; My zaplacimy im czyms gorszym niz to, co oni czynili.
|
28. |
Taka jest zaplata dla wrogów Boga - ogien! Dla nich bedzie tam siedziba wiecznosci jako zaplata za to, iz oni odrzucali Nasze znaki.
|
29. |
Powiedzieli ci, którzy nie uwierzyli: "Panie nasz! Pokaz nam tych sposród dzinnów i ludzi, którzy nas sprowadzili z drogi na manowce. My ich umiescimy pod naszymi nogami, aby sie znalezli wsród najpodlejszych."
|
30. |
Zaprawde, na tych, którzy powiedzieli: "Pan nasz - to Bóg!", i potem poszli prosto - zstapia aniolowie: "Nie obawiajcie sie i nie smuccie! Cieszcie sie Ogrodem, który wam zostal obiecany!
|
31. |
My jestesmy waszymi opiekunami w zyciu na tym swiecie i w zyciu ostatecznym. Dla was bedzie tam to, czego zapragna wasze dusze; i dla was bedzie tam to, o co wy poprosicie
|
32. |
- jako goscinne przyjecie od Przebaczajacego, Litosciwego."
|
33. |
A któz wypowiada piekniejsze slowa anizeli ten, kto modli sie do Boga i kto spelnia dobre dzielo, mówiac: "Zaprawde, jestem miedzy tymi, którzy sie calkowicie poddali!"
|
34. |
Dobry czyn i zly czyn nie sa równe. Odsuwaj wiec gorszy czyn tym, co jest lepsze. Wtedy ten, który jest tobie wrogiem, bedzie jak bliski przyjaciel.
|
35. |
Lecz tego nie dano nikomu innemu, jak tylko tym, którzy sa cierpliwi; nie bedzie to dane nikomu innemu, tylko tym, którzy maja wielkie szczescie.
|
36. |
A jesli szatan bedzie cie kusil, to szukaj ucieczki u Boga. Zaprawde, On jest Slyszacy, Wszechwiedzacy!
|
37. |
Wsród Jego znaków sa: noc i dzien, slonce i ksiezyc. Nie wybijajcie poklonów ani sloncu, ani ksiezycowi! Wybijajcie poklony przed Bogiem, który je stworzyl - jesli Jego czcicie!
|
38. |
Oni wbijaja sie w pyche, natomiast ci, którzy sa u twego Pana, wyslawiaja Go noca i dniem i nie ustaja.
|
39. |
Wsród Jego znaków jest to, iz widzisz ziemie pokorna; a kiedy My zsylamy na nia wode, to ona sie wzburza i nabrzmiewa. Zaprawde, Ten, który ja ozywia, bedzie z pewnoscia ozywicielem zmarlych! On jest nad kazda rzecza wszechwladny!
|
40. |
Zaprawde, ci, którzy nie uznaja Naszych znaków, nie ukryja sie przed Nami! Czyz ten, który bedzie wrzucony w ogien, jest lepszy od tego, który przychodzi bezpieczny w Dniu Zmartwychwstania? Róbcie, co chcecie, On widzi dobrze, co czynicie.
|
41. |
Zaprawde, ci, którzy nie wierza w napomnienie, kiedy ono do nich przychodzi... - a przeciez to jest Ksiega wspaniala!
|
42. |
Nie przenika do niej falsz z zadnej strony. To jest objawienie pochodzace od madrego, godnego chwaly!
|
43. |
Powiedziano ci tylko to, co juz powiedziano poslancom przed toba. Zaprawde, twój Pan jest wladca przebaczenia i wladca kary bolesnej!
|
44. |
A jeslibysmy go uczynili Koranem w jezyku wam obcym, to oni by powiedzieli: "Dlaczego jego znaki nie zostaly wyjasnione? Dlaczego obcy, skoro jest arabski?"* Powiedz: "Dla tych, którzy wierza, on jest droga prosta i uzdrowieniem; ci zas, którzy nie wierza, maja w swoich uszach gluchote i dotknieci sa slepota; sa wzywani z dalekiego miejsca."
|
45. |
Dalismy juz Ksiege Mojzeszowi, lecz ona byla przedmiotem sporu; i jesliby nie slowo, które wyszlo juz wczesniej od twego Pana, to sami rozstrzygneliby sprawe miedzy soba. Zaprawde, oni sa wzgledem niej w glebokim zwatpieniu.
|
46. |
Ten, kto czyni dobro, czyni dla siebie samego; a ten, kto czyni zlo, czyni przeciwko sobie. Twój Pan nie jest niesprawiedliwy dla Swoich slug!
|
47. |
Do Niego sprowadza sie wiedza o Godzinie. Zaden owoc nie wychodzi ze swej otoczki i zadna istota zenska nie nosi i nie sklada - jak tylko za Jego wiedza. A w tym Dniu, kiedy On do nich zawola: "Gdzie sa moi wspóltowarzysze?" - oni powiedza: "Obwieszczamy Tobie, iz wsród nas nie ma na to zadnego swiadka!"
|
48. |
I odsunie sie od nich to, czego przedtem wzywali, i pomysla sobie, ze nie ma dla nich zadnego miejsca schronienia.
|
49. |
Czlowiek nie zmeczy sie modlitwa o dobro; a jesli go dotknie nieszczescie, to jest zrozpaczony, przygnebiony.
|
50. |
A kiedy my damy mu zakosztowac milosierdzia pochodzacego od Nas, po nieszczesciu, jakie go dotknelo, on z pewnoscia powie: "To mi sie nalezy i nie sadze, ze nadejdzie Godzina. A jesli zostane sprowadzony do mego Pana, to, zaprawde, otrzymam najpiekniejsza nagrode!" My wtedy zapewne obwiescimy tym, którzy nie uwierzyli, to, co uczynili; i damy im bez watpienia zakosztowac surowej kary!
|
51. |
Kiedy obdarzamy czlowieka dobrodziejstwami, on sie odwraca i oddala; a kiedy dotyka go zlo, on wtedy jest pelen dlugiej modlitwy.
|
52. |
Powiedz: "Cóz wy myslicie? Jesli to pochodzi od Boga, a potem wy nie mierzycie, to czy nie bladzicie bardziej niz ten, kto jest w glebokim odszczepienstwie?"
|
53. |
Niebawem pokazemy im Nasze znaki na horyzontach i w nich samych, az w koncu stanie sie dla nich jasne, ze to jest prawda. Czyz nie jest wystarczajace, jesli chodzi o twojego Pana, ze On jest swiadkiem kazdej rzeczy?
|
54. |
Czy oni jeszcze watpia w spotkanie ze swoim Panem? Czy On nie obejmuje kazdej rzeczy? |