1. |
Kaf, pasha Kuranin e lavdishëm (do të ringjalleni)!
|
2. |
Por jo, ata u çuditën që u erdhi i dërguari (qortues) nga mesi tyre, andaj jobesimtarët thanë: Kjo është diçka shumë e çuditshme.
|
3. |
A pasi të vdesim e të bëhemi dhe (do të kthehemi në jetë)? Ai kthim është larg (mendjes e mundësisë)!
|
4. |
Ne dimë se çpakësohet (çtret) toka prej tyre. Te Ne është edhe libri që ruan çdo gjë (numrin e tyre, emrat, pjesët e trupit).
|
5. |
Ata përgënjeshtruan të vërtetën kur ajo u erdhi dhe ata janë në gjendje të luhatshme.
|
6. |
A nuk shikojnë ata me vëmendje kah qielli se si mbi ta kemi ndërtuar atë, e kemi zbukuruar atë duke mos pasur në të ndonjë zbrazëti.
|
7. |
Edhe tokën se si e kemi shtrirë, e në të kemi vendosur kodra përforcuese dhe kemi bërë që në të të mbijnë gjithfarë bimësh të bukura.
|
8. |
(I bëmë ashtu) Dëshmi të dukshme dhe përkujtuese për secilin njeri që ka drejtuar mendjen (te Zoti).
|
9. |
Ne, nga qielli lëshuam shiun e dobishëm dhe më të bëmë që të kultivohen kopshte e drithëra të korren.
|
10. |
Dhe rritëm trungje të gjata hurmash me frua të paluara njëri mbi tjetrin.
|
11. |
ushqim për njerëz, dhe me të, Ne e ngjallëm tokën e vdekur, e kështu do të jetë edhe ringjallja.
|
12. |
Para tyre përgënjeshtruan populli i Nuhut, banorët e Bunarit (të pusit) dhe Themudi.
|
13. |
Edhe Adi, edhe Faraoni dhe vëllezërit e Lutit.
|
14. |
Edhe banorët e Ejkes, populli i Tubbeit. Të gjithë i përgënjeshtruan të dërguarit, atëherë e merituan dënimin Tim.
|
15. |
A mos u lodhëm Ne me krijimin e parë? Jo, por ata janë në një huti rreth një krijimi të ri.
|
16. |
Ne e kemi krijuar njeriun dhe dimë se çpëshpëritë ai në vetvete dhe Ne jemi më afër tij se damari (që rrah) i qafës së tij.
|
17. |
Dhe se kur dy engjëjt qëndrojnë pranë tij në të djathtë dhe në të majtë.
|
18. |
Që ai nuk hedh ndonjë fjalë e të mos jetë pranë tij përcjellësi i gatshëm.
|
19. |
Agonia e vdekjes i vjen me atë të vërtetën (i zbulohet çështja e ahiretit); kjo është ajo prej së cilës ke ikur.
|
20. |
Dje i fryhet surit, e ajo është dita e premtuar (për dënim).
|
21. |
E do të vijë secili njeri bashkë me të dhe grahësi edhe dëshmitari.
|
22. |
(I thuhet) Ti ishe në një huti nga kjo (ditë) e NE ta tërhoqëm perdën tënde dhe tash ti sheh shumë mprehtë.
|
23. |
E shoku (përcjellësi) i tij do të thotë: Kjo që është te unë (regjistri i veprave) është gati.
|
24. |
Ju të dy (engjëjt) hidhinie në Xhehennem secilin mohues kryeneç.
|
25. |
Secilin pengues të veprave, mizor e të dyshimtë në fe.
|
26. |
I cili All-llahut i shoqëroi Zot tjetër , pra hidhnie atë në vuajtjet më të rënda.
|
27. |
E shoku i tij (djalli) thotë: Zoti ynë, unë nuk u shmanga prej rrugës së drejtë, por ai vetë ka qenë i humbur larg.
|
28. |
Ai (All-llahu) thotë: Mos u gridni tash para Meje, se Unë më parë ju tërhoqa vërejtjen.
|
29. |
te Unë nuk ndryshon fjala (vendimi) dhe Unë nuk jam zullumqar për robërit.
|
30. |
(Përkujto) Ditën kur Ne Xhehennemit i themi: A je mbushur? E, ai thotë: A ka ende?
|
31. |
Ndërsa besimtarëve të ruajtur Xhenneti u afrohet krejt afër.
|
32. |
Kjo është ajo që u premtohet për secilin që pendohet dhe që e ruan besën e dhënë.
|
33. |
Për secilin që i është frikësuar Zotit pa e parë dhe ka qenë i kthyer te Ai me zemër të sinqertë.
|
34. |
(U thuhet) Hyni në te, të shpëtuar, se kjo është dita e përjetshme.
|
35. |
Ata aty kanë çka të dëshirojnë, e te Ne ka edhe më shumë.
|
36. |
E sa e sa brezni para tyre kemi shkatërruar e që ishin më të fortë e më të shkathët se këta (idhujtarët kurejshitë). Ata brodhën andej e këndej nëpër tokë (për ti ikur vdekjes). Por, a mos gjetën rrugëdalje?
|
37. |
Në të gjitha këto, për atë që ka mendje të shëndoshë dhe që i ka vënë me vëmendje, ka argumente.
|
38. |
Ne krijuam qiejt e tokën dhe gjithçka ka ndërmjet tyre brenda gjashtë ditesh dhe Ne nuk ndiem lodhje.
|
39. |
Po ti (Mumahed) me përballo atë që ata të thonë, para lindjes së diellit dhe para përendimit madhëro e falënderim Zotin tënd.
|
40. |
Falu për të Tij edhe në një pjesë të natës edhe pas sexhdes (pas namazit farz).
|
41. |
Dhe vëni veshin thirrësit kur thërret nga ndonjë vend i afërt.
|
42. |
Ditën kur e dëgjojnë thirrjen për të vërtetën (ringjalljen), e ajo është dita e daljes (prej varrezave).
|
43. |
Ska dyshim se Ne japim vdekje dhe vetëm te Ne është kthimi i tyre.
|
44. |
Ditën kur me ata hapet toka e ata nguten (për vendtubim), e ai është një tubim i lehtë për Ne.
|
45. |
Ne dimë më së miri çka thonë ata, e ti ndaj tyre nuk je ndonjë dhunues, ti këshilloje me këtë Kuran atë që i ka frikë kërcënimit Tim.
|