1. |
Elif, Lamë, Mimë.
|
2. |
Ato janë ajetet të librit me plot urtësi të përsosur.
|
3. |
E që janë udhëzim e mëshirë për ata që janë punëmirë.
|
4. |
Të cilët rregullisht e falin namazin dhe japin zeqatin dhe ata, e mu ata janë të plotbindur për botën tjetër (Ahiretin).
|
5. |
Të tillët janë të udhëzuar në një rrugë të qartë prej Zotit të vet dhe janë fatlumë.
|
6. |
Po ka nga njerëzit që blenë tregime boshe e më qëllim që ti largojnë njerëzit prej rrugës së All-llahut pa pasur kurrfarë fakti dhe për ti marrë ato (ajetet e) All-llahut si tallje. Për ta me siguri është përgaditur dënim i turpshëm.
|
7. |
E kur lexohen atij ajetet Tona, ai kthehet kryelartë dhe bëhet sikur nuk i ka dëgjuar ato, bëhet sikur në veshët e tij ka shurdhim të rëndë, pra, ti përgëzoje atë më një dënim të dhëmbshëm.
|
8. |
E ata që besuan dhe bënë vepra të mira, për ata janë Xhennetet e begatshme,
|
9. |
që në to janë përgjithmonë. Premtimi i All-llahut i prerë, e Ai është i gjithfuqishmi, i urti.
|
10. |
Ai i krijoi qiejt pa shtylla, sikurse po i shihni e në tokë vendosi kodra të rënda që të mos luajë vendi bashkë me ju e nëpër të shpërndau nga të gjitha gjallesat, dhe nga qielli Ne kemi lëshuar shi e kemi bërë të mbijnë në të nga të gjitha llojet më të dobishme.
|
11. |
Kjo është vepër e krijimit të All-llahut, e me trgoni pra mua se çkrijuan ata të tjerët pos Tij. jo. asgjë, pra, idhujtarët janë në një humbje të pafund.
|
12. |
Ne i patëm dhënë Llukmanit mençuri të përsosur (e i thamë): Të falënderosh All-llahun, e kush falënderon, e Mira e ati falënderimi i takon atij, e kush refuzon (edhe ai e ka për vete), në të vërtet, All-llahu nuk ka nevojë (për falënderimin e tij) pse Ai vetë është i lavdishëm.
|
13. |
(prkujtoju popullit tënd) Kur Llukmani duke e këshilluar, birit të vetr i tha: O djali im, mos i përshkruaj All-llahut shok, sepse idhujtaria është padrejtësi më e madhe!
|
14. |
Ne njeriun e kemi urdhëruar për (sjellje të mira ndaj) prindërit të vet, sepse nëna e vet atë e barti me mund pas mundi dhe pas dy viteve ia ndau gjinin. (e porositëm) Të jeshë mirënjohës ndaj Meje dhe ndaj dy prindërve tu, pse vetëm te Unë kthimi juaj.
|
15. |
E nse ata të dy tentojnë ë ti të më përshkruash Mua shok, për çka ti nuk ke kurrfarë fakti, atëherë mos i respekto ata, o në çështjet e jetës së kësaj bote të keshë mirëkuptim ndaj tyre, e ti ndiqe rrugën e atij që është i kthyer kah Unë, mande kthimi juaj është te Unë, e Unë do tju njoftoj për atë që keni punuar.
|
16. |
O djali im, ska dyshim se edhe ajo (vepra) peshon sa kokrra e lirit, e të jetë e fshehurnë rrasë guri, ose në qiej apo në tokë, All-llahu do ta sjellë atë, se All-llahu është i butë dhe hollësisht i informuar.
|
17. |
O djali im, fale namazin, urdhëro për punë të mira, e ndalo nga të këqiat, përballo me durim çdo gjë që të godet, vërtet, këto janë nga çështjet më të preferuara.
|
18. |
Dhe mos shtrembëro fytyrën tënde prej njerëzve, mos ec nëpër tokë kryelartë, se All-llahu nuk e do asnjë mendjemadh e që shumë lavdërohet.
|
19. |
Të jesh i matur në ecjen tënde, ule zërin ënd, se zëri më i egër është zëri i gomarit.
|
20. |
A nuk e dini j se All-llahu nënshtroi për të mirën tuaj çka në qiej e çka në tokë dhe plotësoi ndaj jush të mirat e Tij të dukshmen e të fshehta, e megjithatë prej njerëzve ka që polemizojnë çështjen e All-llahut duke mos pasur as dituri, duke mos qenë i udhëzuar dhe duke mos pasur libër të ndritshëm.
|
21. |
Dhe kur atyre u thuhet: Pasoni atë që e shpall All-llahu ata thonë: Jo, ne ndjekim atë që gjetëm te prindërit tanë! E edhe sikur ti kishte thirrur ata në dënimin e zjarrtë!
|
22. |
E kush ia dorëzon veten All-llahut duke qenë edhe punëmirë, ai është kapur për lidhjen më të sigurt dhe vetëm te All-llahu është përfundimi i çështjeve.
|
23. |
Ty mos të brengos mosbesimi i atij që nuk beson, kthimi i tyre është vetëm te Ne, e për atë që vepruan, Ne do tu tregojmë. All-llahu vërtet është i dijshëm për atë që mbajnë në zemra.
|
24. |
Ne u japim të jetojnë pak (në kët botë), e pastaj i shtrëngojmë ata me një dënim të rëndë.
|
25. |
Nëse ti pyet ata: Kush krijoi qiejt e tokën? Me siguri do të thonë: All-llahu! thuaj: All-llahut i qoftë lavdërimi! Por shumica e tyre nuk dinë.
|
26. |
Vetëm të All-llahut janë të gjitha që gjenden në qiej e në tokë; All-llahu është Ai që ska nevijë dhe është i lavdishëm.
|
27. |
Sikur të gjithë drutë në tokë të jenë lapsa dhe sikur deti ti shtohen edhe shtatë dete (e të jenë me ngjyrë), nuk do të mbaroni fjalët e All-llahut (do të shterroheshin detet, do të soseshin lapsat, e jo mrekulitë e Zotit). All-llahu është ngadhënjyesi i urtë.
|
28. |
Krijimi dhe ringjallja juaj nuk ështëmë e rëndë se krijimi i një qenije (një njeriu); vërtet, All-llahu është që i dëgjon e isheh veprat e njerëzve.
|
29. |
A nuk e di se All-llahu e fut (errësirën) natën në ditë dhe fut (dritën) ditën në natë, dhe AI i nënshtroi Diellin e Hënën (të lindin e të përendojnë) dhe secili rrjedh (noton) deri në një afat të caktuar dhe se All-llahu hollësisht është i njohur për atë që veproni.
|
30. |
Kjo (dokumenton) se All-llahu është Ai (Zot) i vërtetë, dhe se ajo që adhurojnë pos Tij është gënjeshtër, e All-llahu është Ai i larti, i madhi.
|
31. |
A nuk sheh se anijet lundrojnë në saje të mirësisë së All-llahut, e oër tu reguar juve madhërinë e Tij. Vërtet, edhe në këtë ka argument për secilin që është shumë i durueshëm dhe shumë mirënjohës.
|
32. |
E kur i mbulon ata ndonjë valë si reja, i drejtohen All-llahut sinqerisht me besim vetëm ndaj Tij, e kur i shpëton ata e dalin në tokë, ka disa prej tyre që i mbesin besimit të drejtë, e faktet Tona nuk i refuzon kush pos të pabeit dhe përbuzësit.
|
33. |
O ju njerëz, kini frikë ditës kur prindi nuk mund ti bëjë dobi fëmijës së vet, e as fëmija nuk mund ti bëjë asnjë send prindit të vet. Premtimi i All-llahut (për thevab ose azab) është e sigurt, pra mos ju mashrojë jeta e kësaj bote dhe të mos ju mashrojë ndajë All-llahut djalli mashtrues.
|
34. |
Ska dyshim se vetëm All-llahu e di kur do të ndodhë kijameti, Ai e di kur e lëshon shiun. Ai e di se çka në mitra (të nënave), nuk e di kush pos Tij se çka do ti ndodhë (çka do të punojë) nesër, dhe askush nuk e di, pos Tij, se në çvend (ose kohë) do të vdesë. All-llahu është më i dijshmi, më i njohuri.
|