|
1. |
Për çka ata i bëjnë pyetje njëri-tjetri?
|
|
2. |
Për lajmin e madh e tronditës.
|
|
3. |
Në të cilin ata janë në kundërshti.
|
|
4. |
Jo, të mos pyesin, sepse ata do ta kuptojnë!
|
|
5. |
Përsëri Jo, se ata do ta kuptojnë!
|
|
6. |
A nuk e bëmë Ne tokën të përshtatshme (për jetë),
|
|
7. |
Ndërsa kodrat shtylla?
|
|
8. |
Dhe Ne u krijuam juve në çifte.
|
|
9. |
Dhe gjumin tuaj ua bëmë për pushim.
|
|
10. |
Dhe natën ua bëmë mbulesë (si rrobet).
|
|
11. |
Ndërsa ditën e bëmë për gjallërim.
|
|
12. |
Dhe Ne kemi ndërtuar mbi ju një shtatëshe të fortë.
|
|
13. |
Dhe kemi vënë ndriçuesin që flakëron.
|
|
14. |
Dhe prej reve të shtrydhura kemi lëshuar shi të madh.
|
|
15. |
Që me të të rrisim drithëra e bimë.
|
|
16. |
Edhe kopshte të dendura palë mbi palë.
|
|
17. |
Ska dyshim se dita e gjykimit është caktuar.
|
|
18. |
Është dita që i fryhet surit, e ju vini grupe-grupe.
|
|
19. |
Dhe qielli hapet e bëhet dyer-dyer.
|
|
20. |
Dhe kodrat shkulen dhe bëhen pluhur (si valë rrezesh).
|
|
21. |
E Xhehennemi është në pritë (në pusi).
|
|
22. |
Është vendstrehim i arrogantëve.
|
|
23. |
Aty do të mbesin për tërë kohën (pa mbarim).
|
|
24. |
Aty nuk do të shijojnë as freskim, as ndonjë pije.
|
|
25. |
Përveç ujë të valë e kalbësirë.
|
|
26. |
Si ndëshkim i merituar.
|
|
27. |
Ata ishin që nuk pritnin se do të jepin llogari.
|
|
28. |
Dhe argumentet Tona i përgënjeshtruan më këmbëngulje.
|
|
29. |
Ndërsa Ne çdo send e kemi ruajtur me shkrim të saktë.
|
|
30. |
E ju pra, vuani, se Ne nuk do tu shtojmë tjetër vetëm se vuajtje.
|
|
31. |
Ska dyshim se të devotshmit kanë fitime të mëdha.
|
|
32. |
Kopshte e vreshta rrushi.
|
|
33. |
Edhe vasha të një moshe.
|
|
34. |
Edhe gota të mbushura plot verë.
|
|
35. |
Aty nuk dëgjojnë fjalë të kota, as gënjeshtra.
|
|
36. |
Shpërblime e dhurata të shumta dhënë nga Zoti yt.
|
|
37. |
Zoti i qiejve e i tokës, dhe çka ka ndërmjet tyre, që është mëshirues, të cilit nuk kanë të drejtë ti bëjnë vërejtje.
|
|
38. |
Atë ditë Xibrili dhe engjëjt qëndrojnë të rreshtuar, askush nuk flet pos atij që e lejon Mëshiruesi, dhe i cili e thotë të vërtetën.
|
|
39. |
Ajo është dita e vërtetë, e kush dëshiron le të kthehet rrugës te Zoti i vet.
|
|
40. |
Ne ua tërhoqëm juve (idhujtarëve) vërejtjen për një dënim të afërt, në ditën kur njeriu (besimtar) shikon se çka i kanë sjellë duart e veta, e jobesimtari thotë: Ah, sa mirë do të ishte për mua sikur të isha dhe"!
|
