|
1. |
And içirəm qiyamət gününə;
|
|
2. |
And içirəm (günah etdiyi üçün, yaxud yaxşı əməli azdır deyə) özünü qınayan nəfsə! (Siz öləndən sonra mütləq diriləcəksiniz!)
|
|
3. |
Məgər insan elə güman edir ki, (qiyamət günü) onun sümüklərini bir yerə yığa bilməyəcəyik?!
|
|
4. |
Bəli, Biz onun barmaqlarını da (barmaq sümüklərini də, barmaqlarının uclarını da) düzəltməyə qadirik!
|
|
5. |
Lakin insan (bundan sonra da) önündəkini (qiyaməti) danmaq (pis işlər görmək) istəyər.
|
|
6. |
Və (istehza ilə): "Qiyamət günü nə vaxt olacaqdır?" - deyə soruşar.
|
|
7. |
Göz (heyrətdən) bərələcəyi;
|
|
8. |
Ay tutulacağı;
|
|
9. |
Günəşlə ay birləşəcəyi (hər ikisinin qərbdən çıxacağı, nurunun gedəcəyi) zaman -
|
|
10. |
Məhz o gün insan: "Qaçıb can qurtarmağa yer haradadır?" - deyəcəkdir.
|
|
11. |
Xeyr, (o gün) heç bir sığınacaq olmayacaqdır!
|
|
12. |
O gün (ey insan!) duracaq (pənah aparılacaq) yer ancaq Rəbbinin hüzurudur!
|
|
13. |
O gün insana öncə etdiyi və sonraya qoyduğu nə varsa (sağlığında dünyada gördüyü işlər və öləndən sonra qoyub getdiyi yaxşı, pis nə varsa, hamısı) xəbər veriləcəkdir!
|
|
14. |
Doğrusu, insan özü-özünə şahiddir!
|
|
15. |
O, hər cür üzrxahlıq etsə də, (qəbul olunmaz)!
|
|
16. |
(Ya Peyğəmbər! Cəbrail sənə Qur'an oxuduğu zaman) onu tələm-tələsik əzbərləmək üçün dilini tərpətmə! (Sən də onunla birlikdə Qur'anı təkrar etmə, yalnız dinlə!)
|
|
17. |
Çünki onu (sənin qəlbində) cəm etmək, (dilində) oxutmaq Bizə aiddir.
|
|
18. |
Biz onu (Cəbrailin dili ilə) oxutduğumuz zaman oxunmasını diqqətlə dinlə.
|
|
19. |
Sonra onu (sənə) bəyan etmək də Bizə aiddir!
|
|
20. |
Xeyr, xeyr! Siz tez keçib gedəni (fani dünyanı) sevirsiniz.
|
|
21. |
Axirəti isə tərk edirsiniz.
|
|
22. |
O gün neçə-neçə üzlər sevinib güləcək,
|
|
23. |
Öz Rəbbinə baxacaqdır!
|
|
24. |
O gün neçə-neçə üzlər tutulub qaralacaq,
|
|
25. |
(Sahiblərinin) bel sümüklərinin (dəhşətli bir əzabla) qırılacağını anlayacaqdır!
|
|
26. |
Xeyr, (can) boğaza (körpücük sümüklərinə) gəlib yetişəcəyi,
|
|
27. |
"(Onu bu bəladan) kim xilas edə bilər?" - deyiləcəyi,
|
|
28. |
(Can üstə olan kimsə) ayrılıq dəminin gəlib çatdığını anlayacağı,
|
|
29. |
Və (ölüm qorxusundan) qıçı-qıçına dolaşacağı zaman,
|
|
30. |
Aparılacağı yer Rəbbinin hüzuru olacaqdır (ey insan)!
|
|
31. |
Beləliklə, o (kafir Əbu Cəhl) nə (Qur'anı) təsdiq etdi, nə də namaz qıldı.
|
|
32. |
Amma (Allah kəlamını) yalan saydı, (ondan) üz döndərdi.
|
|
33. |
Sonra da özünü darta-darta ailəsinin yanına getdi.
|
|
34. |
Vay sənin halına, vay!
|
|
35. |
Yenə də vay sənin halına, vay!
|
|
36. |
Məgər insan elə güman edir ki, o, başlı-başına (cəzasız) buraxılacaq?!
|
|
37. |
Məgər o tökülən bir qətrə nütfə deyildimi?!
|
|
38. |
Sonra laxtalanmış qan oldu və (Allah) onu yaradıb surət verdi (insan şəklinə saldı).
|
|
39. |
Sonra da ondan biri kişi, biri qadın olmaqla iki cift (həmtay) yaratdı.
|
|
40. |
Elə isə O Allah ölüləri diriltməyə qadir deyildirmi?!
|
