|
1. |
Andolsun şafağa.
|
|
2. |
on geceye,
|
|
3. |
çifte ve teke,
|
|
4. |
ve geçeceği sırada geceye.
|
|
5. |
Nasıl, bunlarda bir akıl sahibi için bir yemin (edilir şey) var değil mi?
|
|
6. |
Görmedin mi Rabbin ne yaptı Ad kavmine?
|
|
7. |
Sütunların sahibi İrem'e
|
|
8. |
ki, o ülkeler içinde bir benzeri yaratılmamıştı.
|
|
9. |
Ve vadilerde kayaları kesen (yontan) Semud kavmine?
|
|
10. |
O kazıkların sahibi Firavun'a?
|
|
11. |
Onlar ki o memleketlerde azıtmışlardı.
|
|
12. |
Oralarda bozgunculuğu çoğaltmışlardı.
|
|
13. |
Onun için de Rabbin üzerlerine bir azap kamçısı yağdırdı.
|
|
14. |
Şüphesiz ki Rabbin öyle mirsad ile gözetlemektedir.
|
|
15. |
Ama insan, Rabbi onu her ne zaman imtihan edip de kendiside ikramda bulunur, nimetler verirse: "Rabbim bana ikram etti." der.
|
|
16. |
Fakat her ne zaman da sınayıp rızkım daraltırsa: "Rabbim bana ihanet etti." der.
|
|
17. |
Hayır, hayır, doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz.
|
|
18. |
Birbirinizi yoksulu doyurmaya teşvik etmiyorsunuz.
|
|
19. |
Oysa mirası dermecesine (helal haram demeden) öyle bir yiyiş yiyorsunuz ki!
|
|
20. |
Malı öyle bir seviş seviyorsunuz ki, yığmacasına!
|
|
21. |
Hayır, hayır, yer üst üste sarsıntılarla düzlendiği zaman,
|
|
22. |
Rabbinin emri gelip melekler saf saf dizildiği zaman,
|
|
23. |
cehennemde ki, getirilmiştir; o insan o gün anlar, ama bu anlamanın ne yararı var ona?
|
|
24. |
Der ki: "Keşke ben bu hayatım için (sağlığımda hayırlar) göndermiş olsaydım."
|
|
25. |
Artık o gün O'nun ettiği azabı kimse edemez.
|
|
26. |
Ve O'nun vurduğu bağ gibi kimse vuramaz.
|
|
27. |
Ey Rabbine itaat eden huzura ermiş ruh,
|
|
28. |
dön Rabbine, sen O'ndan O senden hoşnut olarak! |
|
29. |
Gir kullarımın içine!
|
|
30. |
Gir cennetime!
|
