1. |
Haberiniz olsun ki, Biz Nuh'u: "Kendilerine elim bir azap gelmeden önce kavmini uyar!" diye kavmine gönderdik.
|
2. |
Dedi ki: "Ey kavmim, haberiniz olsun, ben size açık bir uyarıcıyım!
|
3. |
Şöyle ki, Allah'a kulluk edin, O'ndan korkun ve bana itaat edin!
|
4. |
Günahlarınızı bağışlasın ve sizi belirti bir vakte kadar ertelesin. Kuşkusuz, Allah'ın takdir ettiği vakit gelince ertelenmez, eğer bilseydiniz!"
|
5. |
Dedi ki: "Ey Rabbim, ben kavmimi gece gündüz davet ettim.
|
6. |
Fakat benim çağırmam, sadece onların kaçmalarını artırdı.
|
7. |
Ve ben, onları bağışlaman için her davet ettiğimde onlar, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, elbiselerine büründüler, direndiler ve kibirlendikçe kibirlendiler.
|
8. |
Sonra ben onları yüksek sesle çağırdım.
|
9. |
Sonra hem ilan ederek söyledim onlara, hem gizli gizli söyledim.
|
10. |
"Gelin, Rabbinizin bağışlamasını isteyin, çünkü O, bağışlaması çok bir bağışlayandır!" dedim.
|
11. |
Bol hayır (yağmur) ile göğü üzerinize salsın.
|
12. |
Size mallar ve oğullarla yardım etsin ve sizin için cennetler yapsın, sizin için ırmaklar yapsın.
|
13. |
Neden siz Allah için bir vakar ummazsınız?
|
14. |
Oysa O, sizi bu aşamaya kadar aşama aşama yaratmıştır.
|
15. |
Görmediniz mi, Allah'ın yedi göğü nasıl uygun tabakalar halinde yarattığını?
|
16. |
Ayı içlerinde bir ışık, güneşi de bir lamba yapmıştır.
|
17. |
Ve Allah, yerden ot bitirir gibi, sizi yetişdirdi.
|
18. |
-Sonra sizi onda geri çevirecek ve sizi bir çıkarış daha çıkaracak!
|
19. |
Allah, yeri sizin için bir sergi yapmıştır.
|
20. |
Ondan (açılan) geniş geniş yollarda gidesiniz diye.
|
21. |
Nuh dedi ki: "Ey Rabbim! biliyorsun onlar, bana isyan ettiler, malı ve çocuğu kendisine hasardan başka birşey arttırmayan kimsenin ardınca gittiler.
|
22. |
Büyük büyük hilelere giriştiler.
|
23. |
"Sakın ilahlarınızı bırakmayın; ne Vedd'i ne Suva'ı, ne Yağus'u, ne Yeuk'u ve ne de Nesr'i" dediler.
|
24. |
Çoklarını şaşırttılar. Sen de zalimlerin ancak şaşkınlıklarını artır!"
|
25. |
Bir çok günahları yüzünden suda boğuldular da ateşe atıldılar ve kendilerine Allah'tan başka yardımcılar bulamadılar.
|
26. |
Nuh demişti ki: "Ey Rabbim, yeryüzünde (yurt sahibi) hiç bir kimse bırakma!"
|
27. |
Çünkü Sen, onları bırakırsan, kullarını yoldan çıkarıyorlar ve nankör facirden başkasını doğurmuyorlar.
|
28. |
-Ey Rabbim, beni, babamı, annemi, mümin olarak evime gireni, bütün inanan erkekleri ve inanan kadınları bağışla! Zalimlerin ise ancak helakını artır!"
|