1. |
Na noc, kiedy okrywa ciemnoscia!
|
2. |
Na dzien, kiedy jasnieje blaskiem!
|
3. |
Na Tego, który stworzyl mezczyzne i kobiete!
|
4. |
Zaprawde, wysilki wasze sa róznorodne!
|
5. |
Ale ten, kto daje i jest bogobojny,
|
6. |
i uznaje za prawde nagrode najpiekniejsza
|
7. |
- temu My ulatwimy dostep do szczescia.
|
8. |
A ten, kto skapi i szuka bogactwa,
|
9. |
i za klamstwo uwaza nagrode najpiekniejsza
|
10. |
- na tego My sprowadzimy nieszczescie.
|
11. |
Na nic mu sie zda jego majatek, kiedy sie sam zaprzepasci.
|
12. |
Zaprawde, na Nas spoczywa kierowanie na droge prosta!
|
13. |
I, zaprawde, do Nas nalezy zycie ostateczne i pierwsze!
|
14. |
Przeto ostrzegam was przed ogniem, który plonie!
|
15. |
Pali sie w nim tylko najnieszczesliwszy;
|
16. |
ten, który zaprzeczal i odwracal sie.
|
17. |
Lecz zostanie odsuniety od niego bogobojny,
|
18. |
który daje swój majatek, by sie oczyscic.
|
19. |
On nie wyswiadcza nikomu dobrodziejstwa, po to by otrzymac nagrode,
|
20. |
lecz jedynie z tesknoty do oblicza swego Pana - Najwyzszego!
|
21. |
On z pewnoscia bedzie zadowolony! |