|
1. |
بگو به من وحى شده است كه تنى چند از جنيان گوش فرا داشتند و گفتند راستى ما قرآنى شگفتآور شنيديم |
|
2. |
[كه] به راه راست هدايت مىكند پس به آن ايمان آورديم و هرگز كسى را شريك پروردگارمان قرار نخواهيم داد |
|
3. |
و اينكه او پروردگار والاى ما همسر و فرزندى اختيار نكرده است |
|
4. |
و [شگفت] آنكه كم خرد ما در باره خدا سخنانى ياوه مىسرايد |
|
5. |
و ما پنداشته بوديم كه انس و جن هرگز به خدا دروغ نمىبندند |
|
6. |
و مردانى از آدميان به مردانى از جن پناه مىبردند و بر سركشى آنها مىافزودند |
|
7. |
و آنها [نيز] آن گونه كه [شما] پنداشتهايد گمان بردند كه خدا هرگز كسى را زنده نخواهد گردانيد |
|
8. |
و ما بر آسمان دستيافتيم و آن را پر از نگهبانان توانا و تيرهاى شهاب يافتيم |
|
9. |
و در [آسمان] براى شنيدن به كمين مىنشستيم [اما] اكنون هر كه بخواهد به گوش باشد تير شهابى در كمين خود مىيابد |
|
10. |
و ما [درست] نمىدانيم كه آيا براى كسانى كه در زمينند بدى خواسته شده يا پروردگارشان برايشان هدايتخواسته است |
|
11. |
و از ميان ما برخى درستكارند و برخى غير آن و ما فرقههايى گوناگونيم |
|
12. |
و ما مىدانيم كه هرگز نمىتوانيم در زمين خداى را به ستوه آوريم و هرگز او را با گريز [خود] درمانده نتوانيم كرد |
|
13. |
و ما چون هدايت را شنيديم بدان گرويديم پس كسى كه به پروردگار خود ايمان آورد از كمى [پاداش] و سختى بيم ندارد |
|
14. |
و از ميان ما برخى فرمانبردار و برخى از ما منحرفند پس كسانى كه به فرمانند آنان در جستجوى راه درستند |
|
15. |
ولى منحرفان هيزم جهنم خواهند بود |
|
16. |
و اگر [مردم] در راه درست پايدارى ورزند قطعا آب گوارايى بديشان نوشانيم |
|
17. |
تا در اين باره آنان را بيازماييم و هر كس از ياد پروردگار خود دل بگرداند وى را در قيد عذابى [روز]افزون درآورد |
|
18. |
و مساجد ويژه خداست پس هيچ كس را با خدا مخوانيد |
|
19. |
و همين كه بنده خدا برخاست تا او را بخواند چيزى نمانده بود كه بر سر وى فرو افتند |
|
20. |
بگو من تنها پروردگار خود را مىخوانم و كسى را با او شريك نمىگردانم |
|
21. |
بگو من براى شما اختيار زيان و هدايتى را ندارم |
|
22. |
بگو هرگز كسى مرا در برابر خدا پناه نمىدهد و هرگز پناهگاهى غير از او نمىيابم |
|
23. |
[وظيفه من] تنها ابلاغى از خدا و [رساندن] پيامهاى اوست و هر كس خدا و پيامبرش را نافرمانى كند قطعا آتش دوزخ براى اوست و جاودانه در آن خواهند ماند |
|
24. |
[باش] تا آنچه را وعده داده مىشوند ببينند آنگاه دريابند كه ياور چه كسى ضعيفتر و كدام يك شمارهاش كمتر است |
|
25. |
بگو نمىدانم آنچه را كه وعده داده شدهايد نزديك استيا پروردگارم براى آن زمانى نهاده است |
|
26. |
داناى نهان است و كسى را بر غيب خود آگاه نمىكند |
|
27. |
جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد كه [در اين صورت] براى او از پيش رو و از پشتسرش نگاهبانانى بر خواهد گماشت |
|
28. |
تا معلوم بدارد كه پيامهاى پروردگار خود را رسانيدهاند و [خدا] بدانچه نزد ايشان است احاطه دارد و هر چيزى را به عدد شماره كرده است |
