1. |
سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند |
2. |
و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را به آرامى گيرند |
3. |
و به فرشتگانى كه [در درياى بىمانند] شناكنان شناورند |
4. |
پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقتگيرندهاند |
5. |
و كار [بندگان] را تدبير مىكنند |
6. |
آن روز كه لرزنده بلرزد |
7. |
و از پى آن لرزهاى [دگر] افتد |
8. |
در آن روز دلهايى سخت هراسانند |
9. |
ديدگان آنها فرو افتاده |
10. |
گويند آيا [باز] ما به [مغاك] زمين برمىگرديم |
11. |
آيا وقتى ما استخوانريزههاى پوسيده شديم [زندگى را از سر مىگيريم] |
12. |
[و با خود] گويند در اين صورت اين برگشتى زيانآور است |
13. |
و[لى] در حقيقت آن [بازگشت بسته به] يك فرياد است [و بس] |
14. |
و بناگاه آنان در زمين هموار خواهند بود |
15. |
آيا سرگذشت موسى بر تو آمد |
16. |
آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا درداد |
17. |
به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است |
18. |
و بگو آيا سر آن دارى كه به پاكيزگى گرايى |
19. |
و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى |
20. |
پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود |
21. |
و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد |
22. |
سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست |
23. |
و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد |
24. |
و گفت پروردگار بزرگتر شما منم |
25. |
و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد |
26. |
در حقيقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در اين [ماجرا] عبرتى است |
27. |
آيا آفرينش شما دشوارتر استيا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است |
28. |
سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد |
29. |
و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد |
30. |
و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد |
31. |
آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد |
32. |
و كوهها را لنگر آن گردانيد |
33. |
[تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد |
34. |
پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد |
35. |
[آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد |
36. |
و جهنم براى هر كه بيند آشكار گردد |
37. |
اما هر كه طغيان كرد |
38. |
و زندگى پست دنيا را برگزيد |
39. |
پس جايگاه او همان آتش است |
40. |
و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد و نفس خود را از هوس باز داشت |
41. |
پس جايگاه او همان بهشت است |
42. |
در باره رستاخيز از تو مىپرسند كه فرارسيدنش چه وقت است |
43. |
تو را چه به گفتگو در آن |
44. |
علم آن با پروردگار تو است |
45. |
تو فقط كسى را كه از آن مىترسد هشدار مىدهى |
46. |
روزى كه آن را مىبينند گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكردهاند |