|
1. |
آنگاه كه خورشيد به هم درپيچد |
|
2. |
و آنگه كه ستارگان همىتيره شوند |
|
3. |
و آنگاه كه كوهها به رفتار آيند |
|
4. |
وقتى شتران ماده وانهاده شوند |
|
5. |
و آنگه كه وحوش را همىگرد آرند |
|
6. |
درياها آنگه كه جوشان گردند |
|
7. |
و آنگاه كه جانها به هم درپيوندند |
|
8. |
پرسند چو زان دخترك زنده بهگور |
|
9. |
به كدامين گناه كشته شده است |
|
10. |
و آنگاه كه نامهها زهم بگشايند |
|
11. |
و آنگاه كه آسمان زجا كنده شود |
|
12. |
و آنگه كه جحيم را برافروزانند |
|
13. |
و آنگه كه بهشت را فرا پيش آرند |
|
14. |
هر نفس بداند چه فراهم ديده |
|
15. |
نه نه سوگند به اختران گردان |
|
16. |
[كز ديده] نهان شوند و از نو آيند |
|
17. |
سوگند به شب چون پشت گرداند |
|
18. |
سوگند به صبح چون دميدن گيرد |
|
19. |
كه [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است |
|
20. |
نيرومند [كه] پيش خداوند عرش بلندپايگاه است |
|
21. |
در آنجا [هم] مطاع [و هم] امين است |
|
22. |
و رفيق شما مجنون نيست |
|
23. |
و قطعا آن [فرشته وحى] را در افق رخشان ديده |
|
24. |
و او در امر غيب بخيل نيست |
|
25. |
و [قرآن] نيستسخن ديو رجيم |
|
26. |
پس به كجا مىرويد |
|
27. |
اين [سخن] بجز پندى براى عالميان نيست |
|
28. |
براى هر يك از شما كه خواهد به راه راست رود |
|
29. |
و تا خدا پروردگار جهانها نخواهد [شما نيز] نخواهيد خواست |
