1. |
سوگند به فرستادگان پىدرپى |
2. |
كه سخت توفندهاند |
3. |
و سوگند به افشانندگان افشانگر |
4. |
كه [ميان حق و باطل] جداگرند |
5. |
و القاكننده وحىاند |
6. |
خواه عذرى باشد يا هشدارى |
7. |
كه آنچه وعده يافتهايد قطعا رخ خواهد داد |
8. |
پس وقتى كه ستارگان محو شوند |
9. |
و آنگاه كه آسمان بشكافد |
10. |
و آنگاه كه كوهها از جا كنده شوند |
11. |
و آنگاه كه پيمبران به ميقات آيند |
12. |
براى چه روزى تعيين وقتشده است |
13. |
براى روز داورى |
14. |
و تو چه دانى كه روز داورى چيست |
15. |
آن روز واى بر تكذيبكنندگان |
16. |
مگر پيشينيان را هلاك نكرديم |
17. |
سپس از پى آنان پسينيان را مىبريم |
18. |
با مجرمان چنين مىكنيم |
19. |
آن روز واى بر تكذيبكنندگان |
20. |
مگر شما را از آبى بىمقدار نيافريديم |
21. |
پس آن را در جايگاهى استوار نهاديم |
22. |
تا مدتى معين |
23. |
و توانا آمديم و چه نيك تواناييم |
24. |
آن روز واى بر تكذيبكنندگان |
25. |
مگر زمين را محل اجتماع نگردانيديم |
26. |
چه براى مردگان چه زندگان |
27. |
و كوههاى بلند در آن نهاديم و به شما آبى گوارا نوشانيديم |
28. |
ن روز واى بر تكذيبكنندگان |
29. |
برويد به سوى همان چيزى كه آن را تكذيب مىكرديد |
30. |
برويد به سوى [آن] دود سه شاخه |
31. |
نه سايهدار است و نه از شعله [آتش] حفاظت مىكند |
32. |
[دوزخ] چون كاخى [بلند] شراره مىافكند |
33. |
گويى شترانى زرد رنگند |
34. |
آن روز واى بر تكذيبكنندگان |
35. |
اين روزى است كه دم نمىزنند |
36. |
و رخصت نمىيابند تا پوزش خواهند |
37. |
آن روز واى بر تكذيبكنندگان |
38. |
اين [همان] روز داورى استشما و [جمله] پيشينيان را گرد مىآوريم |
39. |
پس اگر حيلتى داريد در برابر من بسگاليد |
40. |
آن روز واى بر تكذيبكنندگان |
41. |
اهل تقوا در زير سايهها و بر كنار چشمهسارانند |
42. |
با هر ميوهاى كه خوش داشته باشند |
43. |
به [پاداش] آنچه مىكرديد بخوريد و بياشاميد گواراتان باد |
44. |
ما نيكوكاران را چنين پاداش مىدهيم |
45. |
آن روز واى بر تكذيبكنندگان |
46. |
[اى كافران] بخوريد و اندكى برخوردار شويد كه شما گناهكاريد |
47. |
[ولى] آن روز واى بر تكذيبكنندگان |
48. |
و چون به آنان گفته شود ركوع كنيد به ركوع نمىروند |
49. |
آن روز واى بر تكذيبكنندگان |
50. |
پس به كدامين سخن پس از [قرآن] ايمان مىآورند |