|
1. |
درباره چه چيز از يكديگر مىپرسند |
|
2. |
از آن خبر بزرگ |
|
3. |
كه در باره آن با هم اختلاف دارند |
|
4. |
نه چنان است به زودى خواهند دانست |
|
5. |
باز هم نه چنان است بزودى خواهند دانست |
|
6. |
آيا زمين را گهوارهاى نگردانيديم |
|
7. |
و كوهها را [چون] ميخهايى [نگذاشتيم] |
|
8. |
و شما را جفت آفريديم |
|
9. |
و خواب شما را [مايه] آسايش گردانيديم |
|
10. |
و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم |
|
11. |
و روز را [براى] معاش [شما] نهاديم |
|
12. |
و بر فراز شما هفت [آسمان] استوار بنا كرديم |
|
13. |
و چراغى فروزان گذارديم |
|
14. |
و از ابرهاى متراكم آبى ريزان فرود آورديم |
|
15. |
تا بدان دانه و گياه برويانيم |
|
16. |
و باغهاى در هم پيچيده و انبوه |
|
17. |
قطعا وعدگاه [ما با شما] روز داورى است |
|
18. |
روزى كه در صور دميده شود و گروه گروه بياييد |
|
19. |
و آسمان گشوده و درهايى [پديد] شود |
|
20. |
و كوهها را روان كنند و [چون] سرابى گردند |
|
21. |
[آرى] جهنم [از دير باز] كمينگاهى بوده |
|
22. |
[كه] براى سركشان بازگشتگاهى است |
|
23. |
روزگارى دراز در آن درنگ كنند |
|
24. |
در آنجا نه خنكى چشند و نه شربتى |
|
25. |
جز آب جوشان و چركابهاى |
|
26. |
كيفرى مناسب [با جرم آنها] |
|
27. |
آنان بودند كه به [روز] حساب اميد نداشتند |
|
28. |
و آيات ما را سخت تكذيب مىكردند |
|
29. |
و حال آنكه هر چيزى را برشمرده [به صورت] كتابى در آوردهايم |
|
30. |
پس بچشيد كه جز عذاب هرگز [چيزى] بر شما نمىافزاييم |
|
31. |
مسلما پرهيزگاران را رستگارى است |
|
32. |
باغچهها و تاكستانها |
|
33. |
و دخترانى همسال با سينههاى برجسته |
|
34. |
و پيالههاى لبالب |
|
35. |
در آنجا نه بيهودهاى شنوند و نه [يكديگر را] تكذيب [كنند] |
|
36. |
[اين است] پاداشى از پروردگار تو عطايى از روى حساب |
|
37. |
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است بخشايشگرى كه كس را ياراى خطاب با او نيست |
|
38. |
روزى كه روح و فرشتگان به صف مىايستند و [مردم] سخن نگويند مگر كسى كه [خداى] رحمان به او رخصت دهد و سخن راست گويد |
|
39. |
آن [روز] روز حق است پس هر كه خواهد راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد |
|
40. |
ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم روزى كه آدمى آنچه را با دستخويش پيش فرستاده است بنگرد و كافر گويد كاش من خاك بودم |
