1. |
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد |
2. |
و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد |
3. |
و آنگاه كه زمين كشيده شود |
4. |
و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود |
5. |
و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد |
6. |
اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد |
7. |
اما كسى كه كارنامهاش به دست راستش داده شود |
8. |
بزودىاش حسابى بس آسان كنند |
9. |
و شادمان به سوى كسانش باز گردد |
10. |
و اما كسى كه كارنامهاش از پشتسرش به او داده شود |
11. |
زودا كه هلاك [خويش] خواهد |
12. |
و در آتش افروخته درآيد |
13. |
او در [ميان] خانواده خود شادمان بود |
14. |
او مىپنداشت كه هرگز برنخواهد گشت |
15. |
آرى در حقيقت پروردگارش به او بينا بود |
16. |
نه سوگند به شفق |
17. |
سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند |
18. |
سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود |
19. |
كه قطعا از حالى به حالى برخواهيد نشست |
20. |
پس چرا آنان باور نمىدارند |
21. |
و چون بر آنان قرآن تلاوت مىشود چهره بر خاك نمىسايند |
22. |
[نه] بلكه آنان كه كفر ورزيدهاند تكذيب مىكنند |
23. |
و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است |
24. |
پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده |
25. |
مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كردهاند كه آنان را پاداشى بىمنتخواهد بود |