1. |
Momenti i katastrofës së përgjithshme (kijameti).
|
2. |
çështë kijameti?
|
3. |
çka të mësoi ty se çështë kijameti?
|
4. |
Themudi dhe Adi përgënjeshtruan tronditjen (kijametin).
|
5. |
Sa i përket Themudit, ata u shkatërruan me krismë të tmerrshme.
|
6. |
Ndërsa Adi është shkatërruar me një erë të fortë, të pakufishme.
|
7. |
Atë Ai e lëshoi kundër tyre shtatë net e tetë ditë rresht, kur shihje njerëzit në to të rrëzuar si të ishi trupa hurmash të zgavëruara.
|
8. |
A e sheh prej tyre ndonjë që ka mbetur?
|
9. |
Erdhi faraoni dhe ata që ishin para tij si dhe të përmbysurit (fshatrat e popullit të Lutit), me punë të gabuara.
|
10. |
Ata kundërshtuan të dërguarin e Zotit të tyre, e Ai i dënoi ata me një dënim edhe më të madh (prej dënimeve të mëparshëm).
|
11. |
Pasi që uji pat vërshuar, Ne ju bartëm në anije.
|
12. |
Për ta bërë atë (ngjarje) përkujtim për ju dhe për ta ruajtur atë veshët që janë përkujtues.
|
13. |
E kur të fryhet në surë një e fryeme.
|
14. |
Dhe të ngrihen toka e kodrat e ti mëshojnë njëra-tjetrës me një të goditur.
|
15. |
Në aë kohë ndodh e vërteta (kijameti).
|
16. |
E qielli çahet, pse ai atë ditë është i raskapitur.
|
17. |
Dhe engjëjt qëndrojnë në skajet (anët) e tij, e atë ditë, tetë (engjëj) e bartin mbi vete Arshin e Zotit tënd.
|
18. |
Atë ditë ju do të ekspozoheni (para Zotit), duke mos mbetur fshehtë asnjë sekret juaji.
|
19. |
Kujt ti jepet libri i vet nga e djathta e tij, ai do të thotë: O ju, qe, lexonie librin tim!
|
20. |
Unë kam qenë i bindur se do të jap llogarinë time.
|
21. |
Dhe ai atëherë është në një jetë të kënaqshme.
|
22. |
Në një Xhennet të lartë.
|
23. |
Pemët e tij i ka krejt afër.
|
24. |
(E thuhet) Hani e pini shijshëm, ngase në ditët e kaluara ju e përgatitët këtë.
|
25. |
Ndërkaq, kujt i jepen librat e veta nga e majta, ai thotë: O i mjeri unë, të mos më jepej fare libri im.
|
26. |
Dhe të mos dijsha fare se çka është llogaria ime.
|
27. |
Ah, sikur të kishte qenë ajo (vdekja e parë) mbarim i amshueshëm për mua.
|
28. |
Pasuria ime nuk më bëri fare dobi.
|
29. |
U hoq prej meje çdo kompetencë imja.
|
30. |
U thuhet zebanive: Kapnie atë, vënja prangat!
|
31. |
Pastaj atë shtinie në Xhehennem. . .
|
32. |
Mandej, lidhne atë me një zingjirë të gjatë shtatëdhjetë kutë.
|
33. |
Pse ai ka qenë që nuk besoi All-llahun e madhëruar.
|
34. |
Ai nuk nxiste për ti ushqyer të varfërit.
|
35. |
Ai sot nuk ka këtu ndonjë mik.
|
36. |
As ushqim tjetër përveç të të shplarave.
|
37. |
Që atë nuk e ha kush, pos mëkatarëve.
|
38. |
Pra Unë betohem në atë që e shihni!
|
39. |
Edhe në atë që nuk e shihni!
|
40. |
Se me të vërtetë ai (Kurani) është fjalë (e Zotit) që e lexon i dërguari i ndershëm.
|
41. |
Ai nuk është fjalë e ndonjë poeti, po ju nuk besoni.
|
42. |
Nuk është as fjalë e ndonji falltori, po ju nuk besoni.
|
43. |
Është zbritje prej Zotit të botëve!
|
44. |
Sikur të trillonte ai (Muhammedi) për Ne ndonjë fjalë!
|
45. |
Ne do ta kapim atë me fuqinë Tonë.
|
46. |
E pastaj do tia këputnim atij arterien e zemrës.
|
47. |
Askush prej jush nuk do të mund të ndërhynte për mbrojtjen e tij.
|
48. |
Ai (kurani) është këshillë për të ruajturit.
|
49. |
Ska dyshim se Ne dijmë që prej jush ka qe e përgënjeshtrojnë.
|
50. |
Ai (Kurani) njëmend do të jetë dëshprim për jobesimtarët.
|
51. |
Ai është e vërtetë bindëse!
|
52. |
Andaj, ti lartësoje nga të metat Zotin tënd të madhëruar!
|