1. |
Nun, betohem në pendën dhe në atë çka shkruajnë!
|
2. |
Ti, me dhuratën pejgamber) e Zotit tënd, nuk je i çmendur!
|
3. |
Dhe se ti, padyshim do të kesh shpërblim të pandërprerë!
|
4. |
Vërtet, ti je në një shkallë të lartë morali!
|
5. |
Më vonë ti do të shohësh, edhe ata do të shohin.
|
6. |
Se cili prej jush është i çmendur?
|
7. |
Ska dyshim se Zoti yt është Ai që e di më së miri se kush është ai që ka humbur prej rrugës së Tij dhe Ai e di më së miri për të udhëzuarit.
|
8. |
Andaj, ti mos u pajto me gënjeshtarët!
|
9. |
Ata kanë dëshirë që ti të bësh lajka.
|
10. |
Mos e respekto askë që betohet shumë dhe është i poshtër!
|
11. |
që është përgojues e ban fjalë ndër njerëz.
|
12. |
Shumë koprrac ndaj rrugës së mbarë, i pafrenueshëm, mëkatarë,
|
13. |
që është shumë i vrazhdë, më në fund edhe kopil (nuk dihet baba).
|
14. |
(Mos e respekto) Vetëm pse ka pasuri e djem!
|
15. |
Kur atij i lexohen ajetet Tona, ai thotë: Legjenda të të parëve!
|
16. |
Ne do ti dëmkosim atë në turi (në hundë).
|
17. |
Ne i sprovuam ata (mekasit) sikurse i kemi pas sprovuar pronarët e kopshtit. Kur u betuan se do të vjelin atë herët në agim.
|
18. |
E nuk thanë (kur u betuan): Në dashtë All-llahu - inshaell -llahu!
|
19. |
E, sa qenë ata fjetur, atë (kopshtin) e goditi një bela nga Zoti yt.
|
20. |
Dhe ai gdhiu si të ishte i vjelë.
|
21. |
Ata në mëngjes thërritnin njëri-tjetrin.
|
22. |
Ngrihuni herët te prodhimet e tuaja, nëse doni ti vilni!
|
23. |
Dhe ata vajtënduke pëshpëritur në mes vete ( të mos i dëgjojnë kush).
|
24. |
Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.
|
25. |
Dhe vazhduan herët në atë qëllimin e përcaktuar të tyre.
|
26. |
E kur e panë atë, thanë: Ska dyshim, ne kemi humbur (rrugën).
|
27. |
Jo, (ne nuk kemi humbur rrugën) por pakemi mbetur pa të!
|
28. |
Ai me maturi prej tyre tha: A nuk ju thahë përse nuk e përmendi Zotin?
|
29. |
Atëherë ata thanë: I pafajshëm është Zoti ynë, ne ishim të padrejtë
|
30. |
Dhe u kthyen e po e qortojën njëri-tjetrin.
|
31. |
Thanë: Të mjerët ne, vërtet ne ishim jashtë rrugës!
|
32. |
Shpresohet se Zoti yt do na zëvendsojë me ndonjë edhe më të mirë se ai; ne në të vetëm te Zoti ynë mbajmë shpresën.
|
33. |
Ja, kështu do të jenë dënimi (i mekasve), ndërsa dënimi i botës tjetër do të jetë shumë më i ashpër, sikur të jenë që e kuptojnë.
|
34. |
Është e sigurt se për të devotshmit do të ketë te Zoti i tyre kopshte të begatshme.
|
35. |
A do ti bëjmë krminelët të barabartë me mylimanët?
|
36. |
çështë me ju, si gjykoni ashtu?
|
37. |
A mos keni ndonjë libër, e prej saj mësoni?
|
38. |
E ju do të keni atje çka të dëshironi?
|
39. |
Amos keni ndonjë zotim të fortë prej Nesh që vazhdon deri në kijamet, se do ta rrini atë që dëshironi?
|
40. |
Pyeti ata se cili është prej tyre që u garanton atë?
|
41. |
Apo ata kanë ortakë (zota) që u garantojnë, pra le ti sjellin ortakët e vet, nëse e thonë të vëtetën?
|
42. |
(Përkujto) Ditën kur ashpërsohet çshtja deri në kulm (në kijamet), e ata do të ftohen për të bërë sexhde, po nuk mundën.
|
43. |
Shikimet e tyre janë të përulura dhe ata i kaplon poshtërimi, kur dihet se ata kanë qenë të ftuar të bëjnë sexhde sa ishin të shëndoshë (e ata - talleshin).
|
44. |
Pra më lë Mua dhe ata që e mohojnë këtë Kuran. Ne do ti afrojmë ata dalëngadalë te dënimi prej nga nuk presin.
|
45. |
Dhe atyre Unë u jap afat, sepse ndëshkimi Im ëstë shumë i fortë.
|
46. |
A mos kërkon ti prej tyre shpërblim, e ata janë të ngarkuar me dhëniet?
|
47. |
A mos te ta është e fshehta (e Lehvi Mahfudhit), e ata prej atu trumbetojnë (se janë të mirë)?
|
48. |
Po ti, bëhu i durueshëm ndaj caktimit të Zotit tënd, e mos u bë si ai peshkut në kohën kur pat thirrur (Zotin) dhe ishte i mllefosur.
|
49. |
Sikur të mos i afrohej atij mëshirë nga Zoti i tij, do të hidhej në shkretërirë i demoralizuar.
|
50. |
Po Zoti i tij, e bëri atë të zgjedhur prej të mirëve.
|
51. |
E ata që nuk besuan gati sa të zhdukin me shikimet e tyre, kur dëgjuan Kuranin, e (nga inati) thanë: Ai është i marrë!
|
52. |
Po ai (Kurani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botën (e njerëzve e të xhinëve).
|